In de achterliggende week mocht ik samen met collega Mieke Greveling een familie begeleiden bij het afscheid van hun lieve zus, tante en “oma”. De afscheidsplechtigheid vond plaats in het nieuwe crematorium in Borne. Vanuit de aula hadden we een mooi en weids uitzicht over de weilanden.
De overleden mevrouw had al langere tijd dementie. Ik opende de afscheidsplechtigheid daarom met een toepasselijk gedicht:
Mocht ik anders worden,
anders dan ik nu ben,
omdat ik door ziekte
mezelf niet meer herken.
Mocht ik anders worden,
en is mijn afwezigheid groot,
hou mij dan toch steeds voor ogen
en de dingen waarvan ik genoot.
Mocht ik anders worden,
niet meer zo kwiek,
niet meer zo kras,
denk dan toch steeds aan al die jaren
hoe ik van jullie hield…. en was.